Meer en meer mensen laten hun laatste wilsbeschikking vastleggen in een uitvaartcontract. Wanneer mensen in eenzaamheid sterven, zonder familie of vrienden die zich om hun begrafenis bekommeren, gebeurt het echter dat een dergelijk contract wordt vergeten, en dat de wilsbeschikking niet wordt uitgevoerd.
Dit doet zich steeds vaker voor, vooral in de steden, waar mensen een anoniemer leven leiden en makkelijker vereenzamen. Het probleem kan nochtans worden opgelost door het uitvaartcontract te laten registreren in het bevolkingsregister.
In Wallonië en Brussel kan dit al, maar in Vlaanderen nog niet. Om dit hiaat in de wetgeving weg te werken, diende hij een voorstel van decreet (of wetsvoorstel) in. D
e registratie van het bestaan van een uitvaartcontract als onderdeel van de naleving van de laatste wilsbeschikking stelt de ambtenaar van de burgerlijke stand in staat om bij een overlijden de begrafenisondernemer en de eventuele nabestaanden eenvoudig op de hoogte brengen van het bestaan van een contract met de precieze modaliteiten van de wilsbeschikking van de overledene.