2003 - 2004

31 July 2003

Tussenkomst van Senator Ludwig Caluwé tijdens de algemene bespreking van het ontwerp van de programmawet

....
De heer Ludwig Caluwé (CD&V). – Nu we vandaag worden geconfronteerd met de eerste programmawet van de nieuwe regering, kunnen we een vergelijking maken tussen paars en paarsgroen. Er zijn enkele verschillen merkbaar, maar één ding is wel hetzelfde gebleven: ook in deze programmawet staan fouten en onzorgvuldigheden. Tijdens de vorige regeerperiode dachten we dat die fouten te wijten waren aan de onbekwaamheid en de onervarenheid van de groene ministers die voor het eerst deel uitmaakten van een regering. In deze nieuwe programmawet, die in tegenstelling tot haar voorgangers heel kort is, vinden we echter ook zeven manifeste fouten en onzorgvuldigheden terug.
Een eerste punt is het uitstel van de inwerkingtreding van de ecotakswet en dit op een moment dat de wet al in werking zou zijn getreden, als de juridische weg correct zou zijn gevolgd.
Ten tweede wordt in de programmawet een hele reeks koninklijke besluiten bekrachtigd, die eigenlijk al heel lang geleden hadden moeten zijn bekrachtigd. Sommige koninklijke besluiten dateren nog van de laatste regering-Dehaene. Nu het Arbitragehof een arrest heeft geveld dat aantoont wat voor gevolgen een dergelijk uitstel van bekrachtiging kan hebben, heeft de regering al deze koninklijke besluiten in allerijl in de programmawet opgenomen.
Ten derde zijn artikelen 17 en 18 niets meer dan rechtzettingen van fouten uit de vorige programmawet. CD&V had destijds op die fouten gewezen, maar zoals zo vaak worden in de nieuwe programmawet onze amendementen op de vorige programmawet opgenomen.
Ten vierde oordeelt de Raad van State dat in artikel 22 aan de regering een machtsoverschrijding wordt toegekend. Dit artikel bepaalt dat de regering wordt gemachtigd om een belasting in werking te laten treden hoewel volgens de Raad van State enkel de wetgever gemachtigd is om belastingen in te voeren.
Ten vijfde konden artikelen 23 en 25 normaliter slechts worden uitgewerkt na een voorafgaand advies van de minister van Ambtenarenzaken. Dit advies ontbrak. De regering merkt op dat de betrokken minister deel uitmaakt van de Ministerraad en dat dit volstaat. Dit klopt uiteraard niet: er bestaan nu eenmaal vormvereisten en de regering had voorafgaandelijk het advies van de minister van Ambtenarenzaken moeten vragen.
Ten zesde was minister Anciaux, die nog deel heeft uitgemaakt van de Vlaamse regering en normaal toch een Vlaams-regionalistische reflex moet hebben, maar die nu met vakantie is, vergeten de gewestregeringen, zoals formeel vereist is, te betrekken bij het uitwerken van de enkele artikelen waarvoor hij bevoegd is. Dus werd in allerijl en onzorgvuldig een schriftelijke procedure georganiseerd, die echter niet beantwoordt aan het concept ‘betrokkenheid’. De gewestregeringen moeten immers op het juiste moment geraadpleegd worden en, zoals de Agalevministers in de Vlaamse regering terecht hebben gezegd, is dit geen correcte manier om deze vormvereiste te vervullen.
De zevende juridische fout die we in deze korte programmawet vinden, is het verlengen van volmachten – betreffende Belgacom en BIAC – zonder de vormvereisten in acht te nemen. Er wordt niet aangegeven waarom de volmachten worden verlengd, welke bijzondere omstandigheden daartoe aanleiding geven, en ook van een echte beperking in de tijd is geen sprake, want deze volmachten zullen drie jaar gelden.
Op één punt is er dus geen verschil tussen paarsgroen en paars: de regering blijft juridisch onzorgvuldig en maakt fouten die dan later moeten worden rechtgetrokken.
Op bepaalde punten zijn er echter wel verschillen. Ik wil dan ook even een positieve noot laten horen. Ook onze oppositie is dus niet meer dezelfde. Tijdens de vorige legislatuur waren we misschien louter negatief, vandaag doen we ons best om het beetje positief dat we merken, ook te zeggen. Positief is dat deze regering eerlijker is dan de vorige. Tijdens de vorige legislatuur ontkende minister Reynders in alle toonaarden dat de ecotakswet niet op 1 juli van dit jaar in werking zou treden. Nu zegt hij in alle eerlijkheid dat de inwerkingtreding wordt uitgesteld, maar dat het eigenlijk een begin van afstel is, want dat in oktober of november belangrijke, fundamentele wijzigingen in de wet zullen worden aangebracht. Dat is eerlijk en duidelijk, dat moeten we toegeven.
Even werd er gezegd dat de inwerkingtreding van het Alimentatiefonds werd uitgesteld omdat er onvoldoende personeel was en alle formaliteiten nog niet waren vervuld. Tijdens de commissiebesprekingen is minister Reynders er rond voor uitgekomen dat het daarmee eigenlijk niets te maken heeft. Het ministerie is er eigenlijk wél klaar voor, maar de regering is het niet meer eens met de inhoud van de wet. Ze zal te veel geld kosten. Het is dus een budgettaire zaak geworden. De vorige regering zou dat allemaal nog ontkend hebben, de huidige zegt het in alle eerlijkheid.
Tijdens de commissiebesprekingen heeft minister Vande Lanotte ook klaar en duidelijk gezegd dat de verhoging van de accijnzen en de energiebijdragen, in tegenstelling tot wat in de memorie van toelichting en het regeerakkoord staat, niets te maken hebben met het halen van de Kyotonorm. Het is geen milieumaatregel en heeft ook niets te maken met variabilisering. We doen dit, aldus de minister, omdat we meer inkomsten nodig hebben. Dit is niets anders dan een belastingverhoging die nodig is om de sociale lasten te kunnen verlagen.
Als ik de vergelijking maak tussen paars en paarsgroen, dan moet ik erkennen dat paars eerlijker is. Ik wil daarmee de Agalev-ministers niet met de vinger wijzen, want zij waren nog de meest eerlijke in de vorige regering. (Protest van de heer Coveliers).
U moet wat meer sympathie opbrengen voor de kleintjes, mijnheer Coveliers. U was eergisteren trouwens niet redelijk tegen de ene groene senator die er nog overblijft en die dus hoegenaamd geen bedreiging meer kan vormen.

De heer Hugo Coveliers (VLD). – Ik begrijp, mijnheer Caluwé, dat u het principe toepast: "Over de doden geen kwaad, vooral als ze nog leven".

De heer Ludwig Caluwé (CD&V). – Naast de graad van eerlijkheid, heb ik ook de inhoud van paars en paarsgroen onderling vergeleken. Tijdens de vorige regering kregen we de indruk dat iedereen mocht scoren: de groenen mochten de kernenergie afschaffen, de socialisten mochten allerlei dingen gratis verdelen en de liberalen mochten aankondigen – niet beslissen! – dat ze de belastingen zouden verlagen. Iedereen mocht zijn ding doen.
Met de Francorchampswet en met de regionalisering van de wapenvergunningen is duidelijk geworden dat in ieder geval Spirit niet mag scoren. Enige Vlaamse reflex is er niet te vinden in deze regering, in het regeerakkoord noch in deze programmawet of in de andere wetten die we tot dusver al hebben behandeld. De heer Lionel Vandenberghe is op het moment niet aanwezig en minister Anciaux is al helemaal niet te zien, want die is al met vakantie.
Een Vlaamse reflex konden we van deze regering hoe dan ook niet verwachten. Dat zit hem eigenlijk al in de naam van deze regering. We noemen deze regering wel paars, maar eigenlijk is ze SP.A en Blauw, dat is Spa-blauw, daar zit geen enkele spirit in, dat is gewoon plat. Spa-blauw durven sommigen ook wel eens zeggen tegen leidingwater. Dat is precies wat paars ons aanbiedt.
Vandaag kennen we een regering waarin niet meer iedereen zijn ding mag doen. De liberalen moeten verschrikkelijk snel belastingen en taksen verhogen, zodat al 35 procent van de aangekondigde belastingverlaging wordt teruggenomen. De socialisten mogen niet meer sociaal zijn, maar moeten ook hogere taksen op stookolie opleggen aan zwakkeren, die het meest stookolie gebruiken om zich te verwarmen en die vaak niet eens de keuze hebben om naar een andere brandstof over te schakelen. De enige keuze die ze wel nog hebben is: in de kou zitten of extra belastingen betalen. Als de maatregel niet door amendering wordt gewijzigd, moeten de socialisten zelfs aanvaarden dat vrouwen met kinderen die in grote mate leven van alimentatiegeld, nog langer in de armoede worden geduwd. De maatregel die dat moest verhelpen is namelijk met een jaar uitgesteld.

...